در یک گردهمایی که به مناسبت پنجمین سالگرد زندانی شدن هفت مدیر بهائی، روز دوشنبه در شهر واشنگتن دی سی برگزار شد، سخنرانان اظهار داشتند که وضعیّت این هفت زندانی بهائی به وضوح انعکاسی از سرکوب تمامی اقلیت‌های مذهبی در ایران امروز است.

تامس املیا

تامس املیا دستیار معاون وزیر در دفتر دموکراسی، حقوق بشر و کار وزارت امور خارجه ایالت متحدۀ آمریکا، روز ۱۶ اردیبهشت (۶ می) در محل بنیاد صلح کارنگی، در اشاره به دولت ایران و سیاست‌های حقوق بشری آن گفت: «این دولتی است که اهل سنت را از عبادت منع می‌کند، صوفیان را شلاق می‌زند و زرتشتیان را بی دلیل، فقط به خاطر هویتشان، بازداشت می‌کند. این دولتی است که به کلیساهای خانگی حمله می‌کند و رهبران مسیحی را به خاطر فعالیت‌هایشان دستگیر می‌کند، یهودیان را به شدت مورد تبعیض قرار می‌دهد و اموال گروه‌های مذهبی مختلف را توقیف می‌سازد. بنا بر این، مشکلات و مصائب این هفت زن و مرد بهائی، در حالی که نمادی است از آنچه بر جامعه بهایی ایران می‌گذرد، یادآور وضعیت دشوار بسیاری از جوامع دینی ایران و سراسر جهان نیز هست.»

کاترینا لانتوس سویت، رئیس کمیسیون آزادی‌های بین‌المللی دینی آمریکا گفت: «پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ هیچ گروهی در ایران از آزار و اذیت در امان نبوده است. » وی با اشاره به گزارش سالانه این کمیسیون که هفته قبل منتشر شده و از ایران به دلیل سرکوب گسترده آزادی‌های دینی انتقاد کرده است، افزود:  «افرادی از هر یک جوامع دینی، به خاطر سیاست‌های سرکوبگرانه تهران آسیب دیده‌اند، اما هیچ گروهی بیش از بهائیان رنج نکشیده است. احکام زندان این هفت مدیر بهائی نشان می‌دهد که دولت، افراد را به جرم اینکه جرأت کرده‌اند بهائی باشند، مجازات می‌کند.»

  دکتر سوت اظهار داشت: «به بیان ساده‌تر، حکومت مذهبی ایران با تمام قوا می‌کوشد تا یک جامعۀ دینی – متشکل از ۳۰۰۰۰۰ نفر– را از زندگی در صلح و آرامش باز دارد. چرا؟ چون این جامعه به خود جرات داده تا از تعالیمی پیروی می‌کند که با اصول اعتقادی حکومت متفاوت است.»

رکسانا صابری، خبرنگار آمریکایی، که در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) به اتهام جاسوسی توسط دولت دستگیر شده و سه هفته از دوران حبس خود را در زندان اوین با مهوش ثابت و فریبا کما آبادی در یک سلول گذرانده بود، در بارۀ آن دوران می‌گوید که این دو نفر به او آموختند چگونه در مقابل سختی‌ها روحیۀ مثبت خود را حفظ کند.

«آنها از هر روز خود در زندان بهترین استفاده را می‌کردند. به طور مثال چون سالن ورزشی وجود نداشت در سلول خود نرمش می‌کردند. در مورد کتاب‌هایی که اجازه داشتند بخوانند به بحث و گفتگو می‌پرداختند و از من خواسته بودند تا به آنها زبان انگلیسی آموزش دهم. مثبت نگری آنها به دیگر زنان در بند نیز منتقل می‌شد و به آنها کمک می‌کرد تا روحیۀ خود را تقویت کنند. در بند زنان این حرف بر سر زبان‌ها بود که اگر خوش شانس باشی با بهایی‌ها هم اتاق می‌شوی چون آنها به تو کمک می‌کنند تا روحیه‌ات را به دست آوری و روزهای سخت را سریع‌تر بگذرانی».

هنگامی که خانم صابری از زندانبانان خود به تنفر و بیزاری رسیده بود از خانم‌های بهایی سوال می‌کند که چه طور حتی نسبت به مأمورانی که آنها را دستگیر کرده‌اند چنین موضع مثبتی دارند. او جواب آنها را چنین نقل قول کرد :

«ما از آنها متنفر نیستیم. آنها را می‌بخشیم. ما به عشق و محبت نسبت به همه انسان‌ها، حتی کسانی که در حق ما بدی کرده‌اند، معتقدیم. نمی‌خواهیم مثل آنها شویم و امیدواریم که خداوند ما را کمک کند تا راه بهتری به آنها نشان دهیم.»

کن باور، منشی جامعه بهایی ایالات متحده، جزئیات شرایطی را که این هفت نفر در زندان با آن مواجه هستند، به تفصیل توضیح داد «امشب ما به این هفت نفر نشان خواهیم داد که از یاد نرفته‌اند».

این مراسم به وسیله راین ویلسن بازیگر سینما که خود از اعضای جامعه بهایی است اداره شد و پوشش رسانه‌ای گسترده‌ای را به خود جلب کرد از جمله در شبکه سی ان ان، واشنگتن پست، خبرگزاری فرانسه و ایران فوکوس، بازتاب داشت.

این برنامه به طور کامل ضبط ویدئویی شده است و از طریق این لینک قابل تماشا است.

روز دوشنبه، به مناسبت پنجمین سالگرد زندانی شدن هفت مدیر بهائی، رهبران جوامع مختلف مذهبی در مرکز پارلمان ان. اس. دابلیو سیدنی (NSW Parliament House in Sydney ) گرد هم آمدند و به یاد هر یک از آنان، شاخه‌ای از گل سرخ بر روی هفت صندلی خالی قرار دادند.

گل‌های سرخی که به یاد هفت مدیربهائی بر روی هفت صندلی قرار داده شد

در این مراسم، برخی از بستگان این هفت مدیر زندانی سخنرانی کردند. امین توکلی،  اشاره کرد که برادرش، بهروز توکلی، روانشناس بود و در کمک به کودکان مبتلا به معلولیت‌های ذهنی و جسمی تخصص داشت.

«دستانی که زمانی شفابخش کودکان بودند و به آنان امید می‌دادند، اکنون، تنها میله‌های سرد زندان را لمس می‌کنند. شاید هرگز برادرم از زندان آزاد نشود، اما اگر روزی فرصتی دست دهد و او را دوباره ملاقات کنم ، در آغوشش می‌گیرم و در گوشش زمزمه می‌کنم: آفرین بر تو برادر عزیزم، آفرین بر تو!».

 جلسه با فراخوانی از طرف وزیر امور خارجه استرالیا، سناتور باب کار، مبنی بر آزادی فوری این هفت نفر ادامه یافت.

جامعۀ بهائیان استرالیا، این رویداد را در سایت خبری خود، پوشش گسترده‌ای داده است که می‌توان آن‌را در اینجا مشاهده نمود.

روزنامۀ تلگراف

گروهی ۱۸ نفره از وکلای برجستۀ بریتانیا طی نامه‌ای که امروز در روزنامۀ تلگراف منتشر شد، روند قضائی محکومیت هفت تن از مدیران بهائی در ایران را تقبیح نموده و خواستار آزادی فوری آن‌ها شدند. در این نامه که در صفحۀ «نامه به سردبیر» به چاپ رسیده، آمده است:

«این هفت بهایی در سال ۱۳۸۹ طی محاکمه‌ای ظاهری که با توجه به روند قضایی آن به سختی می‌توان بر آن نام محاکمه نهاد، هر کدام به ۲۰ سال زندان محکوم شدند».

«وکلای شجاعی که دفاع از بهائیان را بر عهده گرفتند از جمله شیرین عبادی، برندۀ جایزۀ نوبل، خود قربانی رژیم ایران شده و مجبور به ترک کشور گشته‌اند. سایر وکلا مانند نسرین ستوده و عبدالفتاح سلطانی، با اتهامات ساختگی مشابه در حال حاضر در زندان به سر می‌برند».

«مقامات ایران اغلب ادعا می‌کنند که قهرمان عدالت، برابری و انصاف هستند. اکنون زمان آن رسیده است که آنان با محترم شمردن این اصول، هفت مدیر بهائی را آزاد کرده و حکومت قانون را در ایران احیا نمایند».

متن کامل این نامه – از جمله فهرست امضا کنندگان – را می‌توانید در صفحات روزنامۀ تلگراف از طریق این لینک بخوانید.

به عنوان بخشی از کمپین «پنج سال بیدادگری»، فیلم تابوی ایرانی در روز ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲( ۵ مه)، در شهرک هوفهایم آلمان به نمایش در آمد.

به عنوان بخشی از کمپین «پنج سال بیدادگری»، در روز ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ (۵ مه)، فیلم «تابوی ایرانی»، ساخته رضا علامه زاده– فیلم ساز برجسته ایرانی هلندی– که روایتی از آزار و اذیت بهائیان ایران است، در شهرک هوفهایم (Hofheim ) در حومه فرانکفورت به نمایش در آمد.

این فیلم که در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱) ساخته شده است، به بررسی تبعیض و تعصّبی که علیه بهاییان در ایران وجود دارد، می‌پردازد و ریشه‌های تاریخی و نشانه‌های آن در عصر حاضر را دنبال می‌کند، که در آزار و اذیّت بهاییان توسط حکومت دیده می‌شود. تعصّبی که تا به حال ۲۰۰  بهایی به خاطرش کشته شده، هزاران تن زندانی گشته‌اند و ده‌ها هزارنفر دیگر از تحصیلات عالیه و اشتغال محروم مانده‌اند.

پس از نمایش فیلم، اینگو هافمن، سخنگوی جامعه بهائی آلمان برای حقوق بشر، همراه با نمایندگان سازمان عفو ​​بین‌الملل و گروه «همبستگی با مادران پارک لاله»، به پرسش‌های حاضرین پاسخ دادند.

همچنین رحیم اشمیت، نماینده پارلمان در دولت فدرال راینلند-پالاتینت در این مراسم سخنرانی کرد. دکتر اشمیت گفت که کمپین «پنج سال بیدادگری»، سطح آگاهی از وضعیت حقوق بشر در ایران را نه تنها در خصوص بهائیان، بلکه در مورد دیگر اقلیت‌های قومی، مذهبی و عقیدتی افزایش می‌دهد.

.شهرک هوفهایم در حومه فرانکفورت، محل استقرار عبادتگاه بهائیان (مشرق الاذکار) در اروپا است

نمایش این فیلم اولین فعالیت عمده آلمان در رابطه با کمپین «پنج سال بیدادگری»، بود. رویدادهای دیگری برای روز ۲۱ اردیبهشت (۱۱ مه) در برلین و نورنبرگ برنامه ریزی شده است. . در برلین، با حمایت «انجمن مردمان در معرض خطر» ( Society of Threatened Peoples ) گردهمایی بزرگی در مقابل دروازه برندنبرگ برگزار خواهد شد. در نورمبرگ، جامعه بهایی با همراهی شورای شهر، برنامه‌ای را تدارک دیده است که در آن مائده سلطانی، دختر عبدالفتاح سلطانی وکیل ایرانی که به خاطر دفاع از بسیاری از زندانیان عقیدتی، از جمله بهائیان در حال حاضر در زندان به سر می‌برد، سخنرانی خواهد کرد.

شرکت کنندگان در کمپین «پنج سال بیدادگری» در برزیل

بهائیان برزیل در روز ۱۵ اردیبهشت (۵ مه)، به مناسبت کمپین «پنج سال بیدادگری»، تصویر گیرا و تأثیرگذاری که توسط هنرمند برزیلی، سیرون فرانکو با عنوان «انسان‌ها باید مثل پرندگان آزاد باشند»، ارائه شده بود، را بر روی شن‌های سواحل کوپوکابانا به نمایش گذاشتند. این نقاشی، توجه بسیاری از خبرنگاران و عکاسان خبری را به خود جلب کرد.

یک تیم تلویزیونی از سوی رویترز، ویدیوئی به زبان انگلیسی دربارۀ این رویداد تهیه نموده که می‌توان آن را از طریق این لینک در یوتیوب تماشا نمود. نسخه قابل چاپ گزارش رویترز را نیز می‌توانید در اینجا بخوانید.

رسانه‌های عمده برزیلی نیز این رویداد را به طور قابل توجهی به زبان پرتغالی پوشش دادند.

 علاوه بر اعضای جامعۀ بهائی برزیل، طرفدارانی از سازمان‌های مختلف حقوق بشر نیز در این رویداد شرکت داشتند. همچنین رهبر دینی آفریقایی برزیلی، ایوانیر دوس سانتوس، یکی از بنیان گذاران کمیته مبارزه با ناشکیبایی مذهبی در ریو، که مسئول راه‌پیمائی سالیانه معروف کوپاکانا است، کلودیو میراندا، از اعضای کمیته مبارزه با ناشکیبایی مذهبی از سانتو دیامه، فرهاد شایانی از طرف انجمن پزشکان صلح برزیل و دکتر ماریوسیو سانتورو از طرف سازمان عفو بین‌الملل نیز حضور داشتند.

آقای رامین شمس، یک بهائی ایرانی که با خانواده‌اش در سال ۱۹۸۰ به عنوان پناهنده به برزیل آمده است، در مورد تضییقات دهشتناکی که بهائیان ایران ناچار به تحمل آن هستند سخنرانی کرد.

وزیر امور خارجه استرالیا، سناتور باب کار، درخواستی مبنی بر آزادی فوری هفت مدیر بهایی در ایران صادر کرده است. این بیانیه که هم‌زمان با یک نشست ملی در روز ۱۷ اردیبهشت ماه (۷ مه)، منتشر می‌شود، بخشی از کمپین بین‌المللی «پنج سال بیدادگری» است.

باب کار، وزیر امور خارجۀ استرالیا

سناتور کار، در این بیانیه که روز ۱۶ اردیبهشت ماه ( ۶ مه) در وب سایت رسمی‌اش منتشر شد، می‌گوید : «ما خواستار آزادی فوری زندانیان عقیدتی از جمله هفت مدیر بهایی – عفیف نعیمی، بهروز توکلی، فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، مهوش ثابت، سعید رضایی و وحید تیزفهم – هستیم.»

در مراسم روز ۱۷ اردیبهشت ماه (۷ مه) که در مرکز پارلمان ان. اس. دابلیو سیدنی (NSW Parliament House in Sydney ) برگزار می‌شود، بیانیه سناتور کار قرائت خواهد شد. رهبران جوامع عمده دینی استرالیا، ابتدا به دعا خواهند پرداخت و سپس شاخه‌هایی از گل سرخ بر روی هفت صندلی خالی قرار خواهند داد که نماد پنج زن و دو مردی است که برای اعتقاداتشان زندانی شده‌اند.

چهار نفر از بستگان هفت مدیر جامعه بهائی، از ساعت ۳۰ :۱۲ تا ۰۰ :۲ در این اجتماع عمومی سخنرانی خواهند کرد.

سناتور کار در این بیانیه، نگرانی دولت استرالیا را از نقض مداوم حقوق بشر در ایران، از جمله آنچه بر جامعه بهایی می‌گذرد، مجدداً اعلام می‌کند.

«این نگرانی‌ها اخیراً در ماه مارس امسال در بیانیه‌ای خطاب به شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، ابراز شده است. در آن بیانیه، نگرانی استرالیا از مجازات اعدام، ارعاب و دستگیرهای خودسرانه فعالان سیاسی و حقوق بشری، سرکوب آزادی‌های فردی و نحوه رفتار با اقلیت‌های قومی و مذهبی از جمله بهائیان، بیان شده است.»

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به صفحه ویژه این مراسم در تار نمای جامعه بهایی استرالیا مراجعه کنید.

نیویورک، ۱۵ اردیبهشت ١٣٩٢ – به مناسبت پنجمین سال گرد زندانی شدن غیرقانونی هفت مدیر بهائی در ایران، جامعۀ جهانی بهائی کمپینی را برای درخواست آزادی فوری آنها و جلب توجّه دنیا به وضعیت رو به وخامت حقوق بشر در ایران آغاز می‌کند.

بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، گفت: «در ۲۴ اردیبهشت (۱۴ مه)، هفت مدیر بی‌گناه بهائی پنجمین سال زندان خود را به پایان می‌رسانند، آنها ناعادلانه و صرفاً به خاطر باورهای دینی خود زندانی هستند.»

او افزود: «ما از مردم خیرخواه سراسر جهان می‌خواهیم که در تلاش برای آزادی آنها و دیگر زندانیان بی‌گناه عقیدتی در ایران صدای خود را بلند کنند».

کمپین «پنج سال بیدادگری» از ۵ تا ۲۵ اردیبهشت (۱۵ مه) ادامه خواهد داشت. در سراسر جهان، جوامع بهائی و گروه‌های دیگر در حال برنامه‌ریزی رویدادهای عمومی هستند که بر گرفتاری این هفت نفر تمرکز دارد. این هفت نفر ۱۵ سال زندان ديگر پیش رو دارند و احکام ۲۰ سالۀ آنها در میان زندانیان عقیدتی کنونی در ایران طولانی‌ترین حکم‌ها است.

خانم دوگال گفت: «دستگیری هفت رهبر بهائی به اتهامات واهی، زندانی کردن غیرقانونی و بدرفتاری شدید حین بازداشت نمادی از رنج جامعۀ بهائی ایران به طور کلی و در حقیقت وضعیت صدها زندانی عقیدتی بی‌گناه دیگر است که به خاطر باورهایشان زندانی شده‌اند».

«احکام طولانی آنها نشان‌دهندۂ عزم حکومت در سرکوب کامل جامعۀ بهائی ایران، بزرگ‌ترین اقلّیت دینی غیرمسلمان کشور، است.»

شش تن از هفت مدیر بهائی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ (۱۴ مه ۲۰۰۸) طیّ مجموعه‌ای از یورش‌های صبح‌گاهی در تهران دستگیر شدند. هفتمین نفر دو ماه پیش از آن در ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ (۵ مارس ۲۰۰۸) بازداشت شده بود.

این هفت نفر به نام‌های بهروز توکلی، وحید تیزفهم، مهوش ثابت، جمال‌الدین خانجانی، سعید رضائی، فریبا کمال آبادی و عفیف نعیمی – از زمان دستگیریشان با یک روند قضائی نادرست مواجه بوده‌اند.

در اوّلین سال بازداشت، اتهامات وارده به ایشان اعلام نشد و تقریباً دسترسی به هیچ وکیلی نداشتند. محاکمۀ آنها که طی یک دورۀ چند ماهه در سال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ (۲۰۱۰) انجام شد و در مجموع فقط شش روز طول کشید، به شکلی غیر قانونی به صورت غیرعلنی و بر اساس شواهدی که وجود خارجی نداشتند برگزار شد و حاکی از نهایت تعصب دادستان‌ها و قاضیان بود.

امروز این هفت نفر در دو زندان از بدنام‌ترین زندان‌های ایران شرایط سختی را تحمل می‌کنند. پنج مرد در زندان گوهردشت در کرج، که به شلوغی بیش از حد، نبود بهداشت و محیط خطرناکش مشهور است، زندانی هستند. دو زن هم‌چنان در زندان بدنام اوین تهران نگهداری می‌شوند.

جامعۀ جهانی بهائی بخش ویژه‌ای در وب‌سایت خود ایجاد کرده و به این کمپین اختصاص داده است. در این بخش مقالات و اسنادی پيرامون زندگی و وضعیت هفت مدیر بهائی منتشرشده که با وبلاگی از خبرها و گزارش‌های روزآمد کمپین همراه است.

به عنوان بخشی از کمپین «پنج سال بیدادگری»، در روز ۱۶ اردیبهشت ماه (۶ می)، مراسمی با نظامت رین ویلسون، بازیگر سینما، در واشنگتن برگزار خواهد شد که به طور مستقیم از اینترنت پخش می‌شود. این برنامه شامل سخنرانی مهمانان برجسته از جمله رکسانا صابری، نویسنده، که با فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت هم بند بوده؛ توماس ملیا، دستیار معاون وزیر امور خارجه؛ کاترینا لانتس سوت، رئیس کمیسیون آزادی‌های بین‌المللی مذهبی آمریکا و کنت ای باورز، منشی محفل ملی روحانی بهائیان ایالات متحده، همراه با اجرای موسیقی توسط خانم کاترین کی می‌باشد.

کسانی که مایل به تماشای پخش زندۀ این برنامه هستند، روز دوشنبه از ساعت ۱۹ به وقت شرق آمریکا می‌توانند آن‌را از طریق این وب سایت مشاهده نمایند:

http://link.clickstreamtv.net/playlist/1138158.

عکس خانم فریبا کمال آبادی، یکی از هفت مدیر بهائی

این برنامه، بعد از ظهر روز ۲۴ اردیبهشت (۱۴ مه)، در مرکز بهایی دهلی نو برگزار می‌شود و رهبران دولت، سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌های خبری برای حضور در آن دعوت شده‌اند.

 تا کنون تعدادی از افراد برجسته به عنوان سخنران، حضور خود را در این مراسم اعلام کرده‌اند که از آن میان می‌توان به امام عمر احمد (امام ارشد سازمان ائمه مساجد سراسر هند)، پروفسور آمیتاب کندو از دانشگاه جواهر لعل نهرو، و پروفسور آمیتاب بهار، مدیر بنیاد ملی هند و بنیان گذار وادا نا تودو آبهیان (Wada Na Todo Abhyan) اشاره کرد.

فریده واحدی، مسئول دفتر روابط عمومی جامعه بهایی هندوستان گفت: «از آنجایی که ۲۴ اردیبهشت ماه (۱۴ مه) روز دقیق پنجمین سالگرد دستگیری شش نفر از هفت مدیر بهایی ایران است، ما امیدواریم این مراسم مورد توجه بسیاری از رسانه‌های خبری قرار گیرد. بیانیه مشترکی برای آزادی این هفت نفر امضا خواهد شد و همین طور مراسم دعایی از ادیان مختلف برقرار خواهد بود».

خانم واحدی گفت: «امام ارشد مسجد سنی‌ها در لاکناو ( Lucknow)، سیدا حمید از اعضای کمیسیون برنامه ریزی و همچنین، مهینی گیری، رئیس سابق کمیسیون ملی برای زنان، پیام‌های ویدئویی جداگانه‌ای ارسال کرده‌اند».

خانم واحدی در ادامه گفت: «طرح سیاه و سفیدی از چهره هر کدام از این هفت نفر تهیه شده است که بر روی پلاکاردهایی نصب می‌شود. همین طور قرار است نشان کمپین روی تی‌شرت‌هایی چاپ شود. جوانانی که از کل منطقه در مرکز بهایی جمع می‌شوند این تی‌شرت‌ها را بر تن خواهند داشت و مردم پلاکاردها را در دست خواهند گرفت. همین طور قرار است دور تا دور محوطه مرکز بهایی را تابلو و بنر نصب کنیم».

نمونه طرح گرافیکی مراسم هند برای عموم قابل استفاده است و از طریق این لینک می‌توان آن را دریافت کرد.  

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این مراسم با ایمیل زیر تماس بگیرید:

[email protected]